Mijn outfit vol trial and error!
‘Zucht…het werd een aaneenschakeling van dingen die misgingen. Je hebt zo van die dagen. Maar uiteindelijk kwam het gelukkig wel goed.’
Knipmode juli 2024 is een pareltje vol zomerse patronen. Toen hoofdredactrice Lotte ons de preview stuurde, wist ik het zeker: ik zou aan de slag gaan met een van de prachtige badpakken of bikini’s in deze editie. De lente van 2024 blijkt echter de natste sinds de jaren stilletjes. Bij nader inzien leek een warme lange broek mij een veel interessanter kledingstuk. Al zou Lieve niet Lieve zijn, als ik niet een aantal dingen aanpaste.
Fotograaf: Michael Moors
Broek 22 is een hip en jong model met bandplooien, rechte pijpen en volumineuze achterzakken. Buiten mijn comfortzone? Absoluut! Maar ze trok mij om de een of andere reden heel erg aan en ik ging ermee aan de slag. Toevallig had ik bij Framalo net een leuke, soepelvallende jeans gekocht met een beetje stretch erin. Perfect voor een superzachte versie van de stoere broek. Voor een zomerse look besloot ik de bleke binnenkant van de donkere jeans te gebruiken.
Niet zeker of de bandplooien mooi zouden vallen in deze jeansstof, besloot ik het patroon aan te passen. Ik tekende figuurnaden van 15 centimeter diep in plaats van de plooien in het voorpand. Omdat de tailleband van de broek heel hoog komt en ik de broek liever lager op mijn buik laat starten, nam ik in totaal acht centimeter zithoogte weg: vier aan de voor- en vier aan de achterkant. Zo komt de tailleband net onder mijn navel en een klein stukje onder mijn natuurlijke taille. In plaats van de leuke riempjes en gespen, ging ik voor eenvoudig riemlusjes.
Terwijl ik toch aan het aanpassen was, tekende ik meteen ook een andere zakingang in het voorpand. Ik hou niet zo van zakken in de zijnaad. Die hebben de neiging om open te vallen en je dus optisch breder te maken. Omdat de broek allesbehalve ‘gekleed’ zou worden, koos ik voor een afgeronde zak die tot een centimeter voor de figuurnaad zou komen. Door de veranderingen in het voorpand moest ik natuurlijk ook de patroondelen van de zak aanpassen. Zo gezegd, zo gedaan. Klaar om in mijn stof te knippen!
Vol goede moed begon ik te naaien, benieuwd en hoopvol naar het resultaat. Al meteen bij de gulp ging het echter goed mis. Een kleine opsomming: ik liet na het gulpdeel aan het voorpand te tekenen, vergat de centimeter extra voor het beleg van de gulp, naaide het gulpbeleg aan de verkeerde kant en merkte dat pas toen mijn tailleband er al volledig vastgenaaid op stond, een eind verder in het proces. Het doorstikken van mijn gulp heb ik drie keer opnieuw moeten doen, omdat het stiksel telkens scheef was en het knoopsgat op de rechte achterzak ging helemaal fout, zucht… Je hebt zo van die dagen… Ik had de broek eventjes opzij moeten leggen, maar op zulke momenten weiger ik dan op te geven. Heel frustrerend, maar uiteindelijk kwam het gelukkig wel goed.
Een wijde broek vraagt, met mijn lichaamsbouw, om een aansluitend tegengewicht aan het bovenlichaam. Leuke topjes staan er genoeg in deze Knip. Bovendien kan je met één patroon ook verschillende versies maken. Top 21 zonder mouwen is lichtjes getailleerd en kan je maken met of zonder uitsparing op de rug. Ik naaide de meest eenvoudige versie met gesloten rugpand. Twee patroondelen en biesjes voor hals en armsgaten. Appeltje eitje!
De leuke lila ribtricot kocht ik enkele jaren geleden bij Atelier NieNie. Ik herinner mij dat Nienke mij toen zei dat ik het model best een maatje kleiner maakte, gezien de grote stretch in de stof. En dat heb ik geweten! De stof was enorm beweeglijk op de machine en liep overal heen. Meteen bij de eerste pas merkte ik dat de stof een stuk breder uitviel dan ik had gewild, dus nam ik zowel in de rugnaad als in de zijnaden een stukje weg. Ik gebruikte dezelfde stof om de armsgaten af te werken, en merkte daarentegen dat die afwerking nogal stijf was door de vele lagen ribbels. Voor de mouwen gaf dat een leuk effect, maar de hals wilde ik liever wat soepeler. Daarom besloot ik de rand eenvoudigweg 1,5 centimeter naar binnen te strijken en de hals door te stikken met een tweelingnaald.
Fotografie: Michael Moors
Zoals je kunt lezen, liep tijdens het naaien van deze twee stuks niets zoals het hoorde! Een outfit 12 ambachten, 13 ongelukken, maar wel eentje die ik met veel plezier en trots zal dragen. Perfect is-ie niet, maar leuk? Dat vind ik wel!
Tot snel,
Lieve