Duurzaam nachtponnetje van papa’s overhemd:

Ik ben opgevoed door een vader wiens ouders de hongerwinter nog hebben meegemaakt. Mijn opa en oma hebben, als ik de verhalen van mijn vader mag geloven, van het ‘hamsteren’ na die tijd hun missie gemaakt. Voor het geval het ooit nog eens nodig zou zijn want ze hadden immers 5 kinderen te voeden. Zo stond de kelder bij opa en oma vol met o.a. blikken walvisvlees in tomatensaus, pakken macaroni en grote zakken witte- en bruine bonen. Deze conserven gingen later nog jarenlang mee op vakantie, om ze op te maken, want die tweede hongerwinter bleef gelukkig uit.

Nog steeds vind ook ik het zonde om iets weg te gooien. Eten bewaar ik liever nog een paar dagen in de koelkast terwijl ik vaak weet dat het later toch in de groenbak zal verdwijnen. Bij kleding is dit niet anders. Ik vrees dat ik zwaar erfelijk belast ben in dit opzicht. Liep mijn vader ooit in ondergoed dat, wanneer er gaten in vielen, vermaakt werd met een versleten hemd van z’n zusje. Zo vis ik steevast de versleten weggegooide kleding van mijn man uit de vuilnisbak om te kijken of ik er nog iets nuttigs mee kan doen.

Ik bedacht voor Saar dit nachtponnetje. Overhemden slijten vaak aan de kraag en revers en die heb je voor dit ponnetje niet nodig. Hij staat overigens erg schattig en ook oudere meisjes kunnen dit model heel lang dragen…wie liep er niet in haar vriendjes overhemd ‘s morgens koffie te zetten?

Succes!

Cieleke van Houten www.binnenstebuites.nl www.facebook.com/binnenstebuites