Verliefd op een jurk

Oef, mijn eerste blogje voor Knipmode. Daar heb ik toch een paar nachten van wakker gelegen… Misschien ken je mij als een van de gezichten achter de blog Girls in Uniform, maar vanaf nu mag ik hier ook schrijven. Dat is toch van een andere orde!

Ik ben Lieve, 46 jaar, uit het Belgische Zwijnaarde. Als militair officier verzorg ik de Public Relations van de Koninklijke Militaire School in Brussel, en in mijn vrije tijd ben ik gepassioneerd naaister van kledij en tassen. Voor Girls in Uniform werk ik samen met mijn ventje – eveneens militair en fotograaf/lay-outer voor de Luchtmacht – die niet enkel mijn foto’s maakt, maar ook alle visuals verzorgt en vooral mijn onophoudelijk getetter over naaldjes en draadjes verdraagt. Maar genoeg over mij. Dit blogje gaat over een heerlijke zomerjurk!

Het julinummer staat vol prachtige patronen, maar jurk nummer 11 trok meteen mijn aandacht. Vaak sta ik ’s morgens een tijd lang te dralen voor mijn kleerkast omdat ik moeilijk kan beslissen wat ik die dag zal dragen. Een mooie jurk maakt dat proces wat makkelijker, want dan hoef ik maar één stuk te kiezen. Een leuk sandaaltje eronder en ik kan zo de straat op. De Knip-jurk heeft alles wat ik zoek in een zomers patroon. Superleuke geplooide mouwtjes, een mooie kraag, knoopjes over de hele lengte van de jurk en een zwierige rok met striklinten. Naar de stof moest ik evenmin lang zoeken. Op warme dagen grijp ik al snel naar een soepele, luchtige viscose en die vond ik bij Minerva in prachtige blauw- en paarstinten.

Slechts af en toe maak ik een patroon volledig zoals het ontworpen werd en eigenlijk ben ik een ‘luie naaister’. Als ik iets kan vereenvoudigen zonder de essentie van het kledingstuk te veranderen, zal ik dat zeker doen. Hoe mooi ik het design van de jurk ook vind, het grote aantal patroondelen schrikte mij een beetje af. Bovendien is de print van mijn stof vrij druk, waardoor alle prachtige details van de jurk toch verloren zouden gaan. Ik besloot een aantal patroondelen samen te voegen. Van de voorpanden van de blouse maakte ik in één stuk, net als van het achterpand. Ook de achterpas van de rok liet ik doorlopen. Omdat ik een holle rug heb, liet ik bovendien de plooien vlak onder de schouders weg, opdat ik op de rug geen stofoverschot zou hebben. Ik besloot last but not least om niet elke naad twee keer door te stikken. Mooi op een effen stofje, maar bij mijn viscose totaal nutteloos. Door al die ingrepen maakte ik mezelf het leven een stuk makkelijker.

Tijdens het naaien gebruik ik een aantal tools die het proces eenvoudiger maken. Onmisbaar is Hét handboek van Knip. Ik heb namelijk leren naaien met tijdschriften die ook een visuele handleiding geven, en de compacte tekst van Knip in combinatie met de ‘Nederlandse’ naaitermen (ik ben de Belgische termen gewend) vind ik niet altijd makkelijk. In het handboek staan bij elke techniek plaatjes, superhandig! Nog zoiets slims: vroeger worstelde ik met het berekenen van de afstand tussen knoopsgaten, waardoor ik veel tijd verloor en soms serieus de mist in ging. Sinds kort heb ik een ‘knoopsgaten afstandhouder’, waardoor dat geworstel definitief verleden tijd is!

Jeetje, wat ben ik verliefd op deze mooie, zwierige zomerjurk! Als ik hem nog eens zou maken – en die kans is heel reëel – zou ik het lijfje een paar centimeter korter maken. Nu poft de blouse iets meer dan ik gewend ben, al vind ik het wel heel mooi. Maar verder zou ik echt niets veranderen aan het patroon. Bovendien kriebelt het nu om een mooie jeansversie te maken, met alle details erop en eraan. To be continued!

Tot volgende maand,
Lieve