TAKE ME BACK TO IBIZA

Iedere keer als ik door Knipmode juni 2023 blader krijg ik helemaal Summer Vibes. Het is een editie vol met heerlijk zomerse patronen. Maar als ik dan naar buiten kijk, terwijl ik deze blog schrijf, hagelt het zelfs en is het buiten donkergrijs. Het mooie weer is in Nederland helaas nog ver te zoeken. Maar ik blijf goede hoop houden op mooier weer en daarom ga ik gewoon door met het maken van zomeritems. Uit deze editie van de Knipmode ben ik daarom aan de slag gegaan met een heerlijke zomerse laagjesjurk: jurk 8, versie b.

Een ‘laagjesjurk’ zoals jurk 8b staat al een hele tijd op mijn to-sew-list. De winkels hangen er momenteel vol mee. In deze Knipmode lees ik dat dit een ‘etagejurk’ heet. Hoe toepasselijk kan een naam zijn! Je kunt deze jurk dus als het ware opbouwen met etages van stof!

Ik hou van maxi-jurken dus voor dit project ga ik ‘all the way’, met alle etages. Maar zoals ook aangegeven in de werkbeschrijving, moet je er wel rekening mee houden dat je voor zo’n versie héél véél meters stof nodig hebt! Ik heb maat XL gemaakt en volgens de tabel in de werkbeschrijving is hiervoor 5,30 meter stof nodig! Ik geloof niet dat ik ooit voor een jurk zoveel stof heb moeten verwerken. Aangezien ik ook nog de mogelijkheid wil hebben om tijdens het naaiproces iets aan de jurk te kunnen aanpassen, heb ik voor dit project 6 meter stof ingecalculeerd.

Eerder tijdens een tripje naar België, begin dit jaar, vond ik bij Editex Fabrics in Geel de perfecte stof voor dit project. De stof heet Diamond Mosaic en is een mix van viscose (82%) en linnen (15%). Deze kwaliteit is echt fantastisch; lekker licht, hij valt enorm soepel en is makkelijk te verwerken.

Voorbereidingen

Nu volgt het deel van het naaiproces dat ik persoonlijk het minst leuk vind: het overtrekken van een patroon vanaf een raderblad en/of het aan elkaar plakken en knippen van de A4’tjes van een pdf-patroon. Ik vind dit altijd zo’n tijdrovende klus! Vooral als je een raderblad hebt waarop heel veel patroondelen met duizenden lijntjes zijn verwerkt en je eigenlijk niet meer weet welke lijn je moet volgen. Of een pdf-patroon met enorm veel A4’tjes, waarbij het, eenmaal aan elkaar geplakt, allemaal niet meer op je tafel past. Dus toen Knipmode een tijdje terug in een poll op Facebook en Instagram aan zijn lezers vroeg wat hun minst favoriete onderdeel van naaien is, kun je wel raden wat ik geantwoord heb!

Gelukkig zijn de meeste pdf-patronen tegenwoordig ook in een A0-formaat verkrijgbaar. Een pdf-patroon wordt dan op een groot formaat papier geprint waardoor je het alleen nog in jouw maat hoeft uit te knippen. Beste uitvinding ever! Uiteraard zijn hieraan extra kosten verbonden en af en toe moet je dan nog wel een paar patroondelen aan elkaar plakken, maar het bespaart sowieso heel veel tijd! Zo laat ik mijn Knipmode patronen op A0-formaat printen bij naaipatronen.nl.

Wat ik juist wel weer superleuk vind aan een nieuw naaiproject, is het bij elkaar zoeken van een stofje, de kleur garen en andere materialen. Nadat ik alles bij elkaar heb verzameld, maak ik hiervan een foto. Na een paar dagen bekijk ik de foto nog eens en dan beslis ik pas over de definitieve combinatie van stof en fournituren voor mijn project. Ik maak er een sport van om zoveel mogelijk spullen te gebruiken die ik al in huis heb.

Uitzondering is het lockgaren. Ik kan namelijk niet beginnen met een project voordat ik zeker weet dat het lockgaren past bij de stof. Ik heb bij eerdere projecten weleens geprobeerd om een neutrale kleur te gebruiken. Maar dit was geen succes. Tijdens het naaien bleef ik me storen aan het kleurverschil, en ook daarna nog, tijdens het dragen, ging dit door. Dus in het kader van ‘sewing is my therapy’, bespaar ik mijzelf de stress over de foute kleur van het lockgaren, schaf ik het toch vaak nieuw aan en zo blijft mijn lockgaren-verzameling gestaag groeien.

Aan de slag

De werkbeschrijving van deze jurk begint met het stikken van de figuurnaden in het voorpand. Om ervoor te zorgen dat de figuurnaden echt netjes worden, zet ik kleine knipjes in de stof ter hoogte van de merktekens en rijg ik een rijgdraadje in het puntje van de figuurnaad. Vervolgens leg ik de merktekens tegen elkaar en maak een vouw tot aan het rijgdraadje. De figuurnaad stik ik vervolgens tot aan het puntje. Ik gebruik een liniaal om een mooie rechte lijn te naaien. Ik hecht de draad niet af als ik in het puntje van de figuurnaad ben aangekomen omdat ik daar een klein knoopje in wil leggen. Als de figuurnaden zijn gestikt, kunnen ze worden gestreken. Op de een of andere manier lukt het niet, 0m te onthouden of een figuurnaad nu naar boven of naar beneden gestreken moet worden. Weten jullie het antwoord?

De methode zoals hierboven beschreven is slechts één voorbeeld van hoe je figuurnaden kunt stikken. Blogster Maaike heeft, in haar blog van 8 mei 2023, ook een heel fijne manier nader toegelicht. Deze gebruik ik zelf ook heel vaak.

De volgende stap is het stikken van de schouder-, mouw -en zijnaden. Daarna is het verwerken van de halsbies aan de beurt. Ik wilde hiervoor kant-en-klaar biasband gaan gebruiken, maar besloot uiteindelijk toch een beleg langs de halslijn te maken. Dit moest ik dus nog even tekenen, knippen en verstevigen.

Nadat ik de voor- en achterbelegdelen voor de halslijn aan elkaar had gestikt, heb ik de rand rondom het beleg gestikt; aan de buitenzijde op 0,5 cm van de rand. Vervolgens heb ik de buitenzijde op 0,7 cm omgestreken naar de verkeerde kant. Op deze manier hoeft het beleg niet te worden afgewerkt met een overlocksteek en is de afwerking supernetjes geworden. Ik had trouwens niet alleen het beleg verstevigd, maar ook de V op het voorpand met 2 kleine stroken Vlieseline; daar waar later de stof moet worden ingeknipt. Op de stroken Vlieseline heb ik met een uitwisbare pen twee lijnen getrokken op een afstand van 1 cm. Zo kan de V heel precies op de halslijn van het voor- en achterpand worden genaaid.

Als je nog nooit een V-hals hebt genaaid met een beleg, dan is het verstandig om dit op voorhand een (paar) keer te oefenen op een proeflapje. Ook hier zijn verschillende manieren voor. Persoonlijk vind ik het altijd prettig om te naaien tot aan het middelpunt van de V en dan de draad af te hechten. Vervolgens knip ik de V in tot net voor het stiksel waar ik ben gestopt. Dan draai ik de stof en zet de naald exact terug in de stof (op het punt waar de draad is afgehecht) om zo de andere kant te stikken. Daarna heb ik de onderliggende naadwaarde vlak naast de rand gestikt ook wel ‘understitching’ genaamd (of platstikken) en het beleg netjes gestreken. Ik heb er daarna voor gekozen om de het beleg volledig door te stikken op het voor- en achterpand. Zo weet ik zeker dat het goed op zijn plek blijft zitten als ik de jurk aantrek.

Het moeilijkste deel is klaar en dan kan nu het tijdrovende deel van de jurk beginnen: het rimpelen. Ik heb alle etages op de gebruikelijke manier gerimpeld middels twee evenwijdige gestikte lijnen met een lossere draadspanning. Het is daarbij belangrijk om de rimpels goed te verdelen want dan krijg je het mooiste resultaat. Gebruik dus heel veel speldjes. Tijdens het stikken verdeel ik de rimpels ook nog wat preciezer met een pincet.

Met mijn 1,62 meter heb ik de volgende lengtes genomen (inclusief 1 cm naadwaarde) voor de verschillende lagen:

Laag 1: 2 stroken van 28 cm x 100 cm
Laag 2: 2 stroken van 25 cm x 140 cm
Laag 3: 3 stroken van 40 cm x 100 cm

Ik had gehoopt (en ingeschat) dat door laag 3 wat langer te maken dan de voorgeschreven 27 cm, de lengte van de jurk voor mij al prima zijn en ik niet nog een laag stof hoefde te gaan rimpelen. Maar meten is weten! De jurk was net wat te kort voor mij. Balen! En dus heb ik toch een vierde laag – met 4 stroken van 18 cm x 140 cm breed – aan de jurk toegevoegd.

Achteraf gezien was mijn ‘luie methode’ voor het rimpelen beter geweest. Het had mij in ieder geval enorm veel tijd bespaard. Voor mijn luie methode gebruik ik elastiek van het merk Framilon dat ik dan (vaak maximaal) uitgerekt stik op de rand van de stof. Ik gebruik dit merk al jaren en het is naar mijn mening echt het allerbeste elastiek dat er is (o.a. verkrijgbaar via de website van Ansje).

Ik heb de mouwbies tot het laatst bewaard. Mochten de mouwen toch te kort of te lang zijn, dan kan ik de lengte via de mouwbies nog aanpassen. Maar de lengte van de mouwen en mouwbiezen zijn perfect, dus nu kan ik de jurk verder afwerken!

En dan komt-ie weer, het spannendste moment van allemaal: het pasmoment. De jurk pas perfect en zit heerlijk. Ik heb eerste minuten alleen maar rondjes lopen zwieren.

Aangezien ik iedere dag hoop dat Nederland het grijze weer snel verruilt voor mooier weer, heb ik een label met de tekst TAKE ME BACK TO IBIZA voor de jurk gebruikt. En nu draag ik de jurk in ieder geval alvast met een vestje erover.

Happy sewing!

Liefs,

Linda