Shiny & new

Wat spannend en leuk, mijn allereerste blog ooit! Eerst maar eens mezelf voorstellen; ik ben Lianne, 38 jaar en woon met mijn vriend en twee katten in Zutphen. Ik sport graag. Met mijn beroep als arbeids- en organisatiepsycholoog zit ik veel en met spinning, hardlopen en een beetje krachttraining zorg ik dat ik toch genoeg beweging krijg!

Maar mijn echte passie is naaien; ik besteed het liefst zoveel mogelijk vrije uurtjes achter de naaimachine. Ik heb het naai-virus trouwens pas laat te pakken gekregen. Mijn moeder naaide vroeger heel veel, maar het sloeg destijds niet op mij over. Wat ik me nu niet meer kan voorstellen is dat ik stoffenwinkels vreselijk saai vond, haha! Zo ongeveer 2,5 jaar geleden sloeg dat ineens om, en hoe! Mijn moeder liet mij een nieuw shirt zien dat ze had gemaakt en ik dacht: zou ik dat ook kunnen? Ik leende haar veertig jaar oude naaimachine, kocht een paar proeflapjes en enkele supermakkelijke patronen en boem!… mijn passie was geboren. Mijn hobby werd nog leuker toen ik ontdekte hoeveel toffe inspiratie én mensen er te vinden zijn in de ‘sewing-community’. Een paar van mijn liefste vriendinnen heb ik via deze weg leren kennen.

Ik was ook enorm vereerd en enthousiast toen Lotte mij vroeg om een blog te schrijven over één van de nieuwe Knipmode-patronen. Ja, graag! Superleuk! Maar om heel eerlijk te zijn: als beginner, zonder naailes (een ‘doe-het-zelver’ zoals een vriendin mij laatst grappig omschreef) had ik toen ik net begon echt wel stap-voor-stapinstructies met plaatjes nodig. En vond ik Knipmode-patronen – met alleen een geschreven werkbeschrijving – eigenlijk altijd een beetje spannend. Maar doordat ik vaak meekeek met de naailessen van Lotte leerde ik daar snel heel veel van. En inmiddels voelde ik me iets zelfverzekerder en durfde ik de uitdaging aan.

Uit de vintage-bijlage van het maartnummer koos ik jurk 25; een jurk met een knipoog naar de jaren ’70, met een mooie kraag en taillering. En omdat ik voor deze eerste blog een beetje op safe wilde spelen vond ik het bovendien fijn dat deze jurk er op het eerste gezicht niet al te moeilijk uitzag. Ahum. Bleek er een loopsplit met voering in te zitten! Oef, HAHA. Nou ja, dat was een zorg voor later, eerst maar beginnen bij het begin.

De stof

Ik had zowel een chique en feestelijke, als een sportieve versie in gedachten voor deze jurk. Ik had op de website van Van Gool Stoffen een paar prachtige jacquards gezien én een fantastische stretch-bengaline met lurex; deze laatste is het geworden! Voor een feestelijke versie dus. Afhankelijk van de lichtinval is de kleur van de stof bruin, goud, rosé-goud, zwart of zelfs lila, ik was er helemaal verliefd op! Mijn stof is rekbaar. Voor dit patroon hoeft dit niet per se, maar fijn is het wel. Ik koos daarom ook voor een rekbare voeringsstof.

Na het knippen van de stof nam ik alle markeringen over. De jurk heeft in de taille twee tunnels die gevormd worden door in totaal vier stiklijnen die door de buitenstof en de voering heengaan. Dit betekent: netjes werken en goed markeren! Na het stikken van de coupenaden maakte ik de knoopsgaten waar de striklintjes doorheen gaan. Eerst even de stof verstevigen natuurlijk. Aan de binnenkant ziet het er dan eventjes niet zo mooi uit, maar geen zorgen, je werkt dit straks netjes af met de voering.

Daarna stik je de schoudernaden en zet je het buitenste deel van de kraag aan de halslijn. Dan komt de blinde rits in het achterpand en naai je het binnenste deel van de kraag vast. Vervolgens de zijnaden en dan de mouwen. Bij de mouwen verdeel je de stof netjes, zodat je geen ongewenste plooitjes krijgt; ik vind het altijd fijn om goed te spelden en rustig te stikken bij het inzetten van de mouw. En omdat ik zomen altijd een stom klusje vind, deed ik dat na een eerste pas-sessie meteen vast voor de mouwen. Zo hoefde ik aan het eind alleen de onderkant nog maar te doen.

En toen kwam het spannendste deel van de jurk. De voering. Aan de binnenkant had ik heel netjes met krijt aangeduid waar de stiklijnen moesten komen. Ik wilde echter vanaf de buitenkant van de stof kunnen naaien, dus ik nam de krijtlijn over met rijgdraad, zodat ik die aan de buitenkant goed kon zien. Ik zette de voering eerst vast aan de bovenste stiklijn. De goede kant van je voering zit dan aan de verkeerde kant van de stof en de onderkant van je voering ligt dan in de richting van de bovenkant van je jurk. Daarna vouw je de voering netjes naar beneden. Ik heb de voering netjes plat gespeld vanaf de binnenkant van de jurk en vervolgens vanaf de goede kant van de stof nét naast de rijgdraadjes gestikt. Na vier van die stiklijnen heb je twee tunnels, waarmee je de jurk mooi kunt tailleren. Ik gebruikte daarvoor suèdekoordjes. Net als de blinde rits vond ik die bij fournituren.nl.

Maar tja… nu moest ik toch echt beslissen wat ik met het split zou doen. Ik had twee duidelijke instructiefilmpjes gevonden voor het maken van een gevoerd loopsplit. Maar ondanks dat ik al eens een winterjas maakte met een gevoerd loopsplit, kreeg ik er toch de bibbers van. Wat als het split lelijk zou gaan trekken? Wat als ik die foutjes zou moeten uithalen en daarmee de stof zou beschadigen…? Ineens durfde ik niet meer. En toen bedacht ik een geniale ‘hack’ (al zeg ik het zelf…) waarmee deze jurk niet alleen voor ervaren naaisters geschikt is, maar ook toegankelijk wordt voor beginnende naaisters. Komt-ie maar aan niemand doorvertellen hè…ik knipte de voering af tot boven het split. En heb vervolgens het split en de zoom- zonder de voering eraan vast te zetten – genaaid. Geheim dus, oké?

Alle gekheid op een stokje: toen ik merkte dat ik zenuwachtig werd van dat gevoerde loopsplit heb ik mezelf voorgenomen om een lijstje aan te leggen van technieken die ik goed onder de knie wil krijgen. Daar ga ik gewoon wat naailessen voor volgen! Zo heeft deze eerste blogervaring me meteen een goed voornemen opgeleverd!

Op Instagram kun je me vinden op @ama_lianne_sewing