Mode voor iedereen!

“Soms vallen dingen precies op hun plek. Zo begon mijn avontuur bij Knipmode met mijn deelname aan het lezerspanel en een bezoek aan de redactie tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst. Ik was helemaal hyped – wat een geweldig team! Het is zó fijn om met andere naailiefhebbers te praten over je grootste passie.

Tijdens een van die gesprekken met Lotte vertelde ik over mijn wens om andere vrouwen te inspireren en te laten zien hoe kleding staat op een curvy lichaam. En voor we het wisten, ontstond er een idee: waarom zou ik niet gaan bloggen?

And here we are! Ik ben Femke, 38 jaar en samen met mijn 2 kinderen en vriend woon ik in de stad Groningen, al ben ik van oorsprong een Friezinnetje.

Van barbie tot body positivity

In Friesland begon dan ook mijn liefde voor mode en naaien. Mijn moeder maakte vroeger onze hele garderobe, en daar heb ik zulke warme herinneringen aan. Wanneer de Knippie op de deurmat viel, bladerden we samen door het blad. Op jonge leeftijd leerde ik al om vooral naar het patroon te kijken – de stijl kon je later zelf bepalen.

Make it your own!

Het voelde als pure magie: van een lap stof iets unieks maken. Eind jaren 80 en begin jaren 90 was het een en al kleur #dopamine-sewing op zijn hoogtepunt! Waarschijnlijk komt daar mijn liefde voor felle, frisse kleuren en grafische prints vandaan. Toen mijn moeder een nieuwe naaimachine kreeg, mocht ik haar oude gebruiken. Vanaf dat moment was ik verkocht: ik maakte complete collecties voor mijn barbies. Je kunt dan ook wel raden wat mijn droomberoep was: modeontwerpster!

Helaas veranderde dat toen ik in mijn puberteit kwam. Ik verloor langzaam mijn zelfvertrouwen. Ik ben altijd wat zwaarder geweest en kreeg het gevoel dat mode alleen voor dunne meisjes was. Ik liet me leiden door wat ik zag in tijdschriften, kocht vooral kleding die paste en dan ook nog het liefst in zwart, want dat kleedt af…

De draad weer opgepakt

Pas rond mijn 25e begon het weer te kriebelen. Ik gaf vintage kledingstukken een tweede leven, maar het was pas toen ik zwanger was van mijn oudste – inmiddels een tiener! – dat ik echt de draad weer oppakte.

Sinds een paar jaar naai ik vooral voor mezelf. Dit keer niet vanuit onzekerheid. Ik wilde zelf leren maken wat ik graag wilde dragen (maar wat niet in mijn maat in de winkel hing). En ja, er zijn steeds meer leuke plussize kledingmerken en we zien vaker een plussize model in tijdschriften staan, maar het mag nóg inclusiever! Ik hou bijvoorbeeld van kwalitatief mooie (duurzame) stoffen, felle kleurtjes, toffe prints. Merken waar ik mijn inspiratie uit haal zijn American Vintage, Fabienne Chapot, Pom Amsterdam (en die gaan allemaal tot maat 44).

Met mijn maat 46/48/50 – want die wil nog weleens schommelen – ging ik vervolgens op zoek naar inspiratie op social media. Maar eerlijk is eerlijk: ik zie nog te weinig vollere vrouwen hun creaties posten. Dus toen heb ik besloten dat ik het dus zeker wel moest doen!

Met mijn blogs wil ik andere vrouwen inspireren om te maken én te dragen waar ze blij van worden! Of je nou maat 34 of 56 hebt, mode is van iedereen. Ik neem je graag mee in mijn proces, laat zien hoe ik patronen passend maak, of juist hack, om mijn eigen draai eraan te geven.

Mooi voor maart

Heel Nederland en België genieten gretig van de eerste zonnestralen na een lange, donkere winter. De vogeltjes beginnen weer te fluiten, de dagen worden langer. Het was het dan ook geen toeval dat ik als een blok viel voor deze geweldige vogeltjesstof. Daarvan maakte ik blouse 5 in maat 48, uit de maarteditie. Eerst was ik bang dat de drukke print in combinatie met de strikjes too much zou zijn, maar niks is minder waar: I love it! En het mooiste? Wonder boven wonder hoefde ik geen enkele aanpassing te doen. Het model valt wat ruimer, dus een full bust adjustment was niet nodig.

Daarbij maakte ik broek 6 in een prachtige lichtblauwe Tencel denim. Maar dat ging niet zonder slag of stoot. Ik ben nog niet zo ervaren in het maken van broeken en kreeg bijna een zenuwtrekje toen ik hem aantrok… Er hingen hele rare vouwen in het kruis. En ik had de rits er al in! Ja, ik weet het. Een testversie maken is verstandig, maar ik heb er zo’n gruwelijke hekel aan. Eigen schuld, dikke bult.

Gelukkig schoot de naai-community te hulp! Ik kreeg het advies om wat stof uit de kruisnaad weg te halen. En voilà, broek gered! Hij is misschien niet perfect, maar helemaal wearable.

Hup, op het to-sew-lijstje

Inmiddels is het aprilnummer ook al uit en COME ON, wat een geweldige editie! Zet die jumpsuit maar op je to-sew-lijstje (want hoe fantastisch is die?!) en laten we het even hebben over die barrelleg jeans, helemaal on-trend! Toch besloot ik om voor iets heel anders te gaan, want ik had een Pinterest-outfit in mijn hoofd die ik móest maken.

Als eerste maakte ik daarom gilet 12 in een prachtige waterafstotende, lichtroze stof, met een zalmkleurige voering. Ik koos voor maat 50, zodat hij iets oversized zou vallen en ik het vest lekker over een shirt of trui kan dragen. Ik verlengde het patroon met 3 cm in de middennaad. Als finishing touch voegde ik drukkers toe op de zakken en maakte ik het af met een tof label: Do more of what makes you happy!

Maar dat was nog niet alles. Ik had al een tijd een veel te grote Adidas-broek liggen waarmee ik iets wilde doen. Ik koos het patroon van rok 1, haalde de witte zijstrepen van de broek af en bevestigde ze op de rok. In plaats van de tunnel in de taille volgens de beschrijving te maken, koos ik voor een simpele omslag met elastiek en een koordje.

Wat vinden jullie van deze Pinterest-inspired look?”