Van onze blogger Christine | Terug naar de jaren ’70
In Knipmode september vond ik een flared jeans die me terugbracht naar de jaren '70. Met gewassen denim en het Knipmode-patroon maakte ik mijn eigen moderne hippiebroek. Deze zachte, stretchy jeans is nu al mijn favoriet!
WIJDE PIJPEN
In Knipmode september viel mijn oog meteen op de flared jeans model 17A. Wat je op de foto’s in de Knipmode misschien niet meteen ziet, maar wel bij de patroontekening: het is een jeans met ingezette driehoeken (spieën) onderin de zijnaad. In de jaren 70 had ik ook zo’n broek, en wat voelde ik me toen hip! De term ‘flared’ kenden we toen nog niet, en van spieën – gussets in Engels – had nog nooit iemand gehoord. Het heette gewoon een broek met wijde pijpen. En later, op de middelbare school, toen die pijpen ineens ‘uit’ waren, noemden we het piedewiepen.
Ik had zelf ook zoiets gemaakt: een bestaande spijkerbroek, waarvan ik de zijnaden onderaan een stuk open tornde en er een punt van andere stof tussen zette. Dus toen ik deze broek in Knipmode zag, flitste ik in één keer terug naar mijn jeugd.
Editie 09 Knipmode September 2024
Bij De Lappenkraam vond ik twee tinten gewassen denim. Ik wilde het grootste deel in een heel lichte blauwtint maken en de driehoek een tint donkerder. Met behulp van lieve Marit vond ik de juiste kleuren. En ook al is het gewassen denim, ik was toch bang dat de stof nog wat zou krimpen, dus waste ik de lappen voor de zekerheid nog een keer. Wat een heerlijk zachte spijkerstof is dit!
Omdat ik altijd de beamerpatronen van Knipmode gebruik, gaat het uitsnijden van alle patroondelen lekker snel. Ik gebruikte de donkere tint ook voor de grappige zakjes om ze extra te accentueren. Kijk toch eens wat een leuk detail! 🤩
DE DETAILS
Ook al heb ik al heel wat broeken genaaid, voor de gulp moet ik altijd even het Knipmode handboek erbij pakken. Voor het ’top stitchen’ gebruikte ik kobaltblauw doorstikgaren. De achterzakken stikte ik door met een superschatttige bloemetjessteek. Die vond ik goed bij de jaren-70-uitstraling passen.
Alleen de instructie van de voorzakken was voor mij deze keer echt niet te begrijpen. En op de foto’s in het blad kon ik ook niet goed zien wat de bedoeling was. Dus heb ik zelf al puzzelend met de uitgesneden patroondelen er iets leuks van gemaakt.
ANDERE TAILLEBAND
Nog een aanpassing die ik maakte: in verband met mijn nogal rechte taille, valt een rechte tailleband vaak mooier bij mij. Daarom liet ik de originele tailleband – die op vorm is geknipt – weg. Ik knipte een lange rechte strook van 9 cm breed met een lengte die wat langer was dan mijn tailleomtrek. Meestal knip ik gewoon 10 cm extra, zodat hij sowieso niet te kort kan zijn. Vervolgens trek ik de broek aan en voel ik goed of het ergens onaangenaam zit. Niet te strak of te los. Daarboven wikkel ik dan de tailleband om mijn taille en zet spelden waar het begin en het eind moeten komen. Daarna speld ik de tailleband aan de broek; eerst het begin en het eind en daarna verdeel ik de band tussen de gespelde delen.
Tot slot de zoom. Ik had voor de zekerheid nog 5 cm extra toegevoegd aan de lengte, maar dat bleek niet nodig. Ik wilde hem wel echt lang hebben, tot bijna op de grond, dus toen ik dat bij één pijp had gespeld, heb ik daarna bij de andere er net zoveel vanaf gesneden. Vroeger moesten die broeken zo lang zijn dat de onderkant ging rafelen van het slepen over de grond, maar dat ga ik nu niet meer doen.
Ik ben echt zo blij met mijn hippiebroek. En doordat de stof zo lekker zacht is, met lekker veel stretch, weet ik nu al zeker dat dit een favoriete broek gaat worden.
Met vriendelijke groet,
Christine Mellink