Nieuwe herfstprojectjes

Het najaar is begonnen en dat betekent weer tijd voor wat nieuwe tops en blouses in mooie nieuwe trendkleuren. Ik koos dit keer een combinatie van top 18 en 19: KM2411-18 en KM2411-19 uit de novembereditie. Want zo is de top helemaal mijn stijl!

Ik houd van ruches en rimpels én in deze top zag ik tevens een leuke uitdaging: het smocken van de mouwboorden. Mijn ervaringen met smocken zijn nogal wisselend. Dus ik neem je mee in mijn ervaring en het resultaat!

We starten met de stof….

Ik koos een stof met prachtige tinten voor de herfst: bruin-paarse viscose van De Lappenkraam. Het is een fijne en zachte kwaliteitsstof die weinig kreukt, van 100% viscose en van het merk A La Ville. In fijne viscose schuilt echter een addertje onder het gras – belangrijk om in je achterhoofd te houden: viscose ‘laddert’ namelijk sneller dan andere stoffen. Op het moment dat je ergens blijft haken trekt er een wit streepje door de stof. Dit gebeurt vooral bij het gebruik van onscherpe spelden en de verkeerde naaimachinenaald.

Mijn tip: gebruik altijd een Microtex-naald, dikte 60 of 70. Medeblogger Linda tipte me zelfs nog een andere naaimachinenaald voor dit soort tere stoffen: de Schmetz Black Super Fine 60-08. Ik heb ze nog niet aangeschaft maar ga dat zeker doen. Want de juiste naald bepaalt echt het resultaat van je project!

Let daarnaast ook op het gebruik van je spelden, ook deze kunnen blijven haken in de stof. Kies extra dunne spelden of werk met klemmetjes zodat je sowieso niet in de stof hoeft te prikken. Voorzichtigheid is dus geboden als je aan de slag gaat.

Ik heb de top in maat 38 gemaakt en hoefde niets aan te passen. De patroondelen heb ik volgens patroon overgenomen, waarbij ik als basis top 19 (KM2411-19) nam en de kraagdelen van top 18 (KM2411-18). De kraag knipte ik dubbel, daarover later meer.

Smocken met de naaimachine

Ik begon mijn blog al met de opmerking dat ik wisselende ervaringen heb met smocken met de naaimachine. Ik denk dat dat te maken heeft met hoe het spoeltje in mijn machine wordt geplaatst (liggend). Daarbij heb ik ook het idee dat de stof die je gebruikt het resultaat kan bepalen. Ik ben echter geen expert op dit gebied, dus zeker weten doe ik het niet.

Om te smocken heb je altijd rimpelelastiek nodig. Dit elastiek draai je iets uitgerekt om je spoeltje. Zo moet er tijdens het stikken vanzelf een fijn rimpeleffect ontstaan.

Mijn ervaring in het verleden is dat het elastiek aan de achterkant niet zo mooi verwerkt wordt als ik zou willen. Dat weerhield me er echter niet van om het weer eens te proberen. En zeg zelf: het ging hier niet om het smocken van een heel voor- en achterpand maar ‘slechts’ van een boordje in de mouwen. Ik probeerde het eerst op een proeflapje, met het elastiek op het spoeltje. Dat lukte: hoewel het elastiek niet strak werd getrokken waardoor er nog geen rimpeltjes waren ontstaan. Wel was het netjes gestikt. Door het elastiek aan te trekken, kon ik alsnog het rimpeleffect creëren. So far, so good.

Ik tekende met krijt de lijntjes op de mouw waar de rijtjes elastiek moesten komen. Ik stikte de eerste rij. Tijdens het stikken voelde ik al dat het niet helemaal lekker ging. Toen ik daarna het stiksel bekeek zag ik dat het elastiek aan de achterkant niet goed was geleid, en het op plekken gedraaid en gefrummeld zat. Hier kon ik geen mooie ‘smockrimpels’ meer van maken. Help! Daarbij zag ik ook dat er wat haakjes in de stof waren ontstaan. Dat kwam natuurlijk door het ‘gedoe’ aan de achterkant. De moed zonk me in de schoenen, omdat ik nog een aantal rijtjes te stikken had.
Als dit het resultaat was, ging mijn project mislukken… Diep ademhalen en loshalen, bekijken wat de schade is. Soms is naaien ook een lesje in stresshantering en mindfulness. 😊

Ik kwam tot de conclusie dat ik het risico niet durfde te nemen om op deze manier verder te naaien. Zeker niet met deze stof. Een aantal rijtjes onder elkaar stikken zou te veel kans op mislukking geven. Gelukkig ken ik nog een andere manier van smocken; die heb ik vaker gebruikt. Namelijk smocken met een kleine zigzagsteek. Een andere werkwijze, hetzelfde effect.

Plan B!

Ik ging dus over op plan B en ik laat je hier zien hoe je dat doet. Het eerste voordeel van deze manier van smocken is dat je niet werkt met elastiek op je spoeltje. Je gebruikt gewoon je naaigaren zoals je de rest ook naait. Dat scheelt alweer extra werk 😉. Het tweede verschil is dat je werkt aan de binnenkant van de stof. De onderdraad is dus zichtbaar aan de buitenkant van de stof.

Je stelt de steek in op een wat kleinere zigzagsteek – iets bredere steek, wel redelijk dicht op elkaar. Leg het elastiek precies in het midden van je naaimachinevoetje zigzagstiksel – over de getekende lijn op de stof. De steek moet zo ingesteld staan, dat je aan weerszijden van het elastiek stikt. Stik het elastiek dus niet vast! Je hoeft het elastiek ook niet uit te rekken; alleen maar mee te stikken. Zorg ervoor dat het elastiek onder het zigzagstiksel iets ruimte houdt, want dat is nodig voor de volgende stap.

Als je alle rijen hebt gestikt, bepaal je hoe breed je de mouw wilt hebben. Door nu gelijktijdig aan de elastiekjes te trekken, schuif je de stof in elkaar en merk je dat je rimpels kunt maken. Let op: trek alleen het elastiek aan, niet het naaigaren. Als je alle rijtjes hebt aangetrokken tot de gewenste mouwbreedte, zie je aan de voorkant amper dat je zigzagsteken hebt genaaid, omdat het nu mooi gerimpeld is valt dat weg. Leg in de elastiekjes per twee rijen een goede knoop, zodat het elastiek op spanning blijft. Ik heb uiteindelijk gekozen voor zes rijtjes elastiek, dat vond ik voldoende en genoeg rimpel.

Deze manier van smocken kan eigenlijk nooit misgaan. Dus is zeker het proberen waard als je dit nog niet eerder hebt gedaan. Heb je wel het geluk dat je machine goed meewerkt: het effect is sowieso geweldig!

Andere aanpassingen

Het ruchekraagje is volgens patroon een enkel laagje stof, afgewerkt met een locksteek. Ik vond de stof daar wat te dun voor en ik houd er ook van als het kraagje mooi rechtop blijft staan. Ik heb daarom gekozen voor een dubbellaags kraagje.

Zo heb ik 2x de kraaghoogte geknipt, het dubbelgevouwen en vervolgens gerimpeld. Het rimpelkraagje stik je tussen de staander uit.

Het resultaat

Ik vind het een heel mooi patroon voor een top in eigenlijk elke stof. In een katoenen broderie zal het effect ook bijzonder mooi zijn. Maar wat denk je van een feestelijke stof voor de feestdagen? Het kraagje is mooi klassiek (als je daarvan houdt) en sluit ook mooi aan. De achterkant sluit met een knoopje en lusje van dun elastiek.

Fijn te combineren onder een vest of een colbert, maar ook gewoon zonder!